Schotland - Deel 1

Een aantal maanden geleden besloot ik deze reis naar Schotland te boeken. Dit besluit kwam nadat we op een terras in Griekenland hadden gezeten met twee krijsende, lichtelijk overprikkelde kinderen.

Eenmaal terug in ons appartement drong het besef tot me door: ik had deze vakantie geromantiseerd en we hadden simpelweg te veel van onze jongens gevraagd.

Ondanks dat het niet onze eerste vakantie samen was, was ik toch weer even vergeten dat vakanties het leukst zijn wanneer je ze afstemt op de behoeften van je kinderen. Later die week, toen we meer in hun flow mee bewogen, werd de vakantie een stuk aangenamer. Daarom gaat onze volgende gezinsvakantie deze zomer naar de Efteling, volledig afgestemd op onze jongens.

Maar goed, terug naar dat moment op het balkon van ons appartement, waar ik nog lichtelijk gefrustreerd zat. Ik dacht terug aan de geweldige reis die ik in Portugal had gemaakt, toen ik meeging op een yogaretreat. Hoeveel tijd ik voor mezelf had, hoe fijn het was om even alleen Sharon te zijn in plaats van al die andere rollen die ik in het dagelijks leven vervul.

Dankzij dat retreat stapte ik buiten mijn comfortzone: ik vloog voor het eerst alleen, regelde zelf een huurauto en reed naar mijn bestemming. Het ervaren van deze zelfstandigheid en vrijheid deed me enorm goed. Dus als je twijfelt om zoiets te doen: gewoon gaan! Ik ging destijds mee met een retreat georganiseerd door Marlou, en het was een geweldige ervaring.

https://www.likealotus.nl/herfstyogaretreat-portugal

Dit keer besloot ik online op zoek te gaan naar een retreat, maar dan voor fotografen. Al snel kwam ik op de pagina van Gloming Retreats. Na een snelle scan over hun Instagram en de website van een van de organisatoren was ik verkocht. Schotland stond sowieso al hoog op mijn lijstje, en dit was de perfecte manier om plezier en business te combineren. Na het ontvangen van de brochure en een kennismakingsgesprek met de organisatoren was mijn beslissing snel gemaakt.

Inmiddels heb ik mijn eerste nacht in het fantastische Kinclune House achter de rug en zit ik nu in de riante keuken, met een kop koffie, deze blog te schrijven.

Gisteren vertrok ik om 06:37 met de trein richting Schiphol. Tijdens de reis had ik een heel leuk gesprek met een andere passagier. Misschien kwam het doordat ik wat toegankelijker was dan de mensen die allemaal in hun telefoon zaten, of misschien was hij nieuwsgierig naar mijn verhaal, gezien ik met behoorlijk veel bagage reisde. Hoe dan ook, ik geniet altijd van zulke spontane gesprekken. Het kost zo weinig moeite om nieuwsgierig te zijn naar een ander.

Op Schiphol was ik de eerste van onze groep die aankwam. Even later ontmoette ik de andere dames die ook deelnemen aan het retreat. Op zo’n moment voel ik me ineens weer 15. Wat vinden deze mensen van mij? Zal ik aansluiting vinden? Zijn zij betere fotografen dan ik?

Bijzonder hoe sociale interacties ons soms weer zo onzeker kunnen maken. Gelukkig heb ik inmiddels genoeg van dit soort situaties meegemaakt. Ik weet wie ik ben en ondanks dat het onzekerheidsmonster even langs kwam, gaf ik het een aai over zijn bol en bleef ik gewoon mezelf.

I

n Schotland werden we opgehaald door Abigail en Nikita. Zodra iedereen gearriveerd was, begon onze reis naar de locatie. Het landschap werd steeds heuvelachtiger en ruiger, en we reden via smalle weggetjes door de natuur.

Het huis zelf is FAN-TAS-TISCH. Ik zou het in detail kunnen beschrijven, maar je kunt beter even een kijkje nemen via onderstaande link.

https://www.instagram.com/kinclunehouse/

De kamers werden verdeeld en ik kreeg de Tawny-kamer, een sfeervolle kamer met uilen als decoratie, een uitzicht op een prachtige boom en het meest fantastische lichtinval.

Nadat iedereen zich had gesetteld, begonnen we met een brainstormsessie. Het was geweldig om ervaringen te delen met gelijkgestemden en te ontdekken dat we dezelfde gevoelens en uitdagingen ervaren.

Na de brainstormsessie genoten we van een heerlijk driegangendiner, bereid door de chef. We kletsten en lachten nog na, maar het werd niet laat—iedereen was moe van de reis.

Ik ben benieuwd wat deze dag ons gaat brengen!

Liefs, Sharon